16 تير 1403
ساواک قم در گزارشی مورخ 16 تیر 1343 مینویسد:
«برای بررسی در مورد مطالب مندرجه در مجله اطلاعات بانوان جلسهای با حضور آقایان شریعتمداری، نجفی، گلپایگانی و حائری در منزل [آیتالله] خمینی تشکیل گردید و طی مذاکرات اظهار تمایل شده بود که اعلامیهای مبنی بر مخالفت با مواد مزبور به امضای کلیه آقایان داده شود، لکن آقای گلپایگانی موافقت ننموده و گفتهاند من مطلب را با دولت بهطور خصوصی مذاکره خواهم کرد. آقای شریعتمداری نیز گفتهاند کاری که میتوان با مذاکره انجام داد صلاح نیست با جنجال و انتشار اعلامیه مخالفت نمود و آقای نجفی نیز تصدیق مینماید که در نتیجه قرار میشود آقای گلپایگانی اقدام نماید و اگر موفق نشد مجدداً مشاوره نمایند. آقای گلپایگانی مستقیماً اقدام لازم را معمول داشته و در نتیجه موضوع مندرجات مجله بانوان در جراید تکذیب میشود. در فاصله یکی دو روز که آقای گلپایگانی اقدام مینماید آقای خمینی به وشنوه از ییلاقات اطراف قم میرود. ضمناً دستور میدهد برای روز جمعه 5 /4 /43 ترتیب سخنرانی ایشان داده شود. در نبودن مشارُالیه وسائل و بلندگو به منزلشان برده شده و به بازاریها نیز گفته میشود که آقای خمینی در مورد مندرجات مجله بانوان روز جمعه صحبت خواهد کرد. آقای خمینی غروب روز چهارشنبه 3 /4 /43 از ییلاق مراجعت مینماید و پس از اطلاع از موضوع و تکذیب روزنامه از سخنرانی روز جمعه 5/4/43 صرفنظر نموده است.»[1]
قانون حمایت خانواده برای اولینبار در 4 خرداد 1343 در مجله اطلاعات بانوان مطرح شد. به گزارش این مجله جمعیتی به نام «راه نو»[2] طرحی برای حفظ حقوق زن در خانواده تهیه کرده بود که تصمیم داشت به امضای عدهای از نمایندگان مجلس رسانده و به مجلس ارائه کند. این طرح ناقض بسیاری از احکام اسلام بود. اعتراض مراجع - چنانکه در گزارش بالا آمد - طرح را تا سال 1345 مسکوت گذارد.[3]
پینوشتها:
[2]. «راه نو بانوان» تشکلی غیردولتی بود که در سال 1334 توسط مهرانگیز دولتشاهی تأسیس شد، «راه نو» در تهیه پیشنویس قانون حمایت خانواده مشارکت فعال داشت، (صدقی، حمیده و علی اردستانی، «جنبشهای فمینیستی در ایران دوره پهلوی»، چیستا، تیر 1385، ش 23، ص 775 - ص 779).
[3]. روحانی، سیدحمید، نهضت امام خمینی، ج 2، تهران، واحد فرهنگی بنیاد شهید، 1364، ص 195 – 196.
تعداد بازدید: 408