امام خمینی(ره) در تاریخ سوم بهمن 1341 درباره محاصره خانههای آیتالله خوانسارى و آیتالله بهبهانى در تهران توسط ماموران حکومت پهلوی و اهانت به علما و روحانیون، پیامی خطاب به ملت ایران نوشتند. متن پیام چنین است:
وقتى مردم وارد میدان میشوند و پشتوانه یک نهضت، احساسات مردم، اندیشه مردم و حضور مردم میشود، آن نهضت قابل ادامه است و پیروزى براى آن نهضت رقم میخورد؛ حادثه پانزده خرداد این مطلب را نشان داد.
امام خمینی(ره) در بعدازظهر یازدهم آذر 1341 در مسجد اعظم قم و در جمع علما، فضلا، طلاب و اهالى قم درباره شرایط اسفبار سیاسى- اجتماعى، خدمات و مبارزات روحانیت شیعه و همچنین سیاستهای ضد دینی حکومت پهلوی سخنرانی کردند که متن آن چنین است:
امام خمینی(ره) 29 اسفند 1341 در مسجد اعظم شهر قم و در جمع روحانیون، طلاب و اهالی شهر، درباره توطئههای استعمار بر ضد اسلام و مسئولیت سنگین عالمان دینی سخنرانی کردند. متن سخنان ایشان چنین است:
امام خمینی(ره) چهارم آبان 1343 در پیامی به علما، روحانیون و اقشار ملت مسلمان ایران، مخالفت خود را با لایحه کاپیتولاسیون اعلام کرده و از عموم مردم خواستند تا در مخالفت با آن با یکدیگر متفق شده، علیه آن قیام نمایند. متن پیام ایشان چنین است:
امام خمینی(ره) 14 اردیبهشت 1342 در نامهای به آیتالله سید ابوالقاسم خویی و علما و روحانیان نجف از تصمیم حکومت پهلوی مبنی بر تغییر احکام اسلام سخن گفتند. متن نامه ایشان چنین است:
امام خمینی(ره) در تاریخ هفتم اسفند 1341 در جمع روحانیون، طلاب، اهالی قم و زائران حرم حضرت فاطمه معصومه(س) به مناسبت فرا رسیدن عید فطر سخنرانی و بر ضرورت مقاومت در برابر اعمال غیرقانونی حکومت پهلوی تاکید کردند. ایشان گفتند...
امام خمینی(ره) 23 فروردین 1342 در پاسخ به دعوت آیتالله سید محسن حکیم از علمای ایران برای هجرت به نجف نوشتند «با هجرت مراجع و علمای اعلام، مرکز تشیع در پرتگاه هلاکت افتاده به دامن کفر کشیده خواهد شد.» متن تلگراف ایشان چنین است:
امام خمینی(ره) 28 اردیبهشت 1342 از روحانیون، وعاظ و ملت مسلمان ایران دعوت کردند تا خطر اسرائیل و عمال آن را به مردم تذکر دهند و سکوت در برابر آن را تایید حکومت پهلوی و کمک به دشمنان اسلام دانستند. متن پیام ایشان چنین است:
امام خمینی(ره) در دوم بهمن 1341 در جواب نامه جمعی از متدینین تهران اهداف و ماهيت رفراندم غيرقانونى شاه را افشا کردند. متن نامه متدینین تهران و پاسخ امام چنین است: