علی امینی و ریشههای شکست اصلاحات(2)
علی امینی به مدت 14 ماه و 10 روز،از اردیبهشت 1340 تا تیر 1341 ش،در دورهای پرتنش از تاریخ معاصر ایران،نخستوزیر بود.او ظاهرا برای فرو نشاندن بحران بر سر کار آمد، اما ناکامیاب از صحنه سیاست بیرون رفت.حدود 15 سال را در انزوای سیاسی و تحت نظر و مراقبت گذراند،بیآنکه در عرصه سیاست تأثیر خاصی داشته باشد؛البته به نظر نمیرسد که در این مدت در عرصه دیگری هم موثر یا مولد بوده باشد،و فعلا اطلاعات موثقی در دست نیست که نشان دهد این سالها را با اشتغال جدّی به امور خاصی سپری کرده باشد.هرچند که با گذشت سالها،اصطلاح«دوره امینی»در نوشتههای مختلف،پررنگتر از پیش به کار رفته است.در سلسله رویدادهایی که از کودتای نظامی 28 مرداد 1332 آغاز شد و به انقلاب 22 بهمن 1357 انجامید،نه تنها رویدادهای سیاسی سالهای 1339 تا 1342،که بخش عمدهای از آنها با حکومت امینی مقارن است،اهمیت خاص دارد، بلکه تحولات اجتماعی-اقتصادی را که ریشههای اصلی انقلاب 1357 را تشکیل میدهد،در شکست برنامه اصلاحات امینی سراغ باید گرفت.